Herenigd - SanVeer in de Filipijnen
Blijf op de hoogte en volg Sanne en Veerle
20 Mei 2017 | Filipijnen, Banaue
Na enkele maanden zonder elkaar rondgetrokken te hebben zijn we sinds 5 mei weer bij elkaar. Veerle was al 2 dagen in Kuala Lumpur en Sanne arriveerde (na een helse tocht met heel veel tegenslagen vanuit Singapore). Om 2u 's nachts kwam San pas aan (toen Veer er net een half uurtje inlag omdat San om 22u zou aankomen en het wakker blijven na die uren niet echt meer lukte). Vanuit het stapelbed in de vrouwendorm in KL sloegen we elkaar weer in de armen.
De volgende dag vlogen we naar Manilla. We begonnen de dag bij een koffietent waar het bijkletsen begonnen (en niet meer te stoppen) was. Hierdoor moesten we ons nog bijna haasten naar het vliegveld. Echter toen we daar aankwamen bleek het vliegtuig enige vertraging te hebben..
In Manilla hadden we een hostel dichtbij het vliegveld geboekt omdat we de dag erna gelijk door wilden reizen met de bus naar het noorden. We kwamen rond 23u aan in Manilla en namen de taxi naar het hostel. Bij het hostel aangekomen, bleek het echt het meest ranzige, muffige, kleine en verlaten hostel ever te zijn. We hadden een 2 persoonskamer, waarvan het bed eerder een 1pers bed was dan een waar je samen in kon liggen. Ook was het super warm dus lagen lekker in ons (en elkaars) zweet te baden. Dan nog niet gesproken te hebben over de 'badkamer'. Dat was echt een stinkhol, met nog schijt van 10 jaar geleden van andere gasten in de hele pleepot. De douche durfden we niet aan te raken. Gelukkig verbleven we alleen die ene nacht en vertrokken optijd naar het busstation. We misten de eerste bus naar Baguio, dus namen een ontbijtje in een restaurantje bij het busstation en namen de bus om 10u.
We wilden in eerste instantie een nachtje in Baguio blijven en volgende dag met de bus naar Sagada vertrekken. Echter doordat de mobiel niet opgeladen was, was de wekker niet afgegaan en hebben we dus bus, (die om 6u vertrok) gemist.
We hebben een lekker dagje in Baguio geslenterd en de eerste echte indrukken van de Filipijnen opgenomen. Het zijn allemaal super lieve en hartelijke mensen en heel behulpzaam. We zijn goed op onze hoede, maar voelen ons wel super veilig hier. Zijn naar een gewelig nette, grote en verse groentemarkt geweest waar we boodschappen hebben gedaan voor het avondeten. Het hostel had namelijk een keukentje dus hebben zelf een lekkere groentepasta in elkaar geflanst.
De dag erna is het ons wel gelukt om optijd op te staan en zijn we met de bus naar Sagada vertrokken. Na een 5u durende busreis komen we in Sagada aan. Een heel schattig dorpje, waar we echt een geweldig leuk hostel vinden. Het heeft mooi uitzicht en hebben grote ruimte voor ons zelf. Beneden ruimte om te zitten en tassen te dumped en boven een ruime slaapplek (met ook super mooi uitzicht). Het huisje is helemaal van hout en ruikt lekker beetje naar sauna. De owner is een hele lieve vrouw die als ontbijt voor ons hele lekkere zelfgemaakte vruchtenyoghurt (met aarbeien, bossessen en frambosen uit eigen tuin) serveerde.
Sagada
In Sagada zijn we er met z'n 2en opuit gegaan en met maps.me hebben we verschillende routes om te hiken uitgestippeld. De eerste dag zijn we Mt Ampakaw opgelopen/opgeklommen. Het was een pittige wandeling, maar zo ontzettend mooi. We gebruikten maps.me, waar de route (globaal) op aangegeven stond. De navigatie kon af en toe niet vinden waar we waren en het pad was ook regelmatig ver te zoeken. Via verschillende touristische (om)wegen maakten we de tocht naar boven. We liepen langs rijstvelden, door kleine dorpjes, door bossen, door uitgestrekte velden met vanallerlei planten en hadden uitzichten op de bergen. Toen we de berg op waren namen we een rustpauze, waar we ultiem genoten van een prachtig uitzicht.
Na de pauze was het plan om de andere kant de berg weer af te lopen, richting een waterval. Echter het pad aan deze kant van de berg vinden was een nog grotere uitdaging. Door de vele op de grond liggende dennenaalden was het pas af en toe niet te vinden. Ook gleed San nog over deze naalden uit, en viel in slowmotion op haar kont, hilarisch om te zien. Maps.me had het er ook regelmatig erg lastig mee ons de juiste kant op te wijzen en enkele momenten dachten we hardop 'waar zijn we aan begonnen'. We stonden af en toe op een helling, omringd met allemaal dennenbomen en zonder ook maar een pad in de verste verte te bekennen. Zo liepen we wat verder omhoog en weer maar beneden, hopende dat onze navigatie ons weer zou vinden en de juiste kant op zou wijzen. We besloten weer een stukje omhoog te lopen de andere kant op, in de hoop daar een pad te zien liggen. Er lag een omgevallen boomstam, wat ideaal was I'm really gebruiken om in het hoge gras en bebossing een stuk omhoog te lopen. Veer, waarvan haar balans ver te zoeken is, liep voorop de boomstam op, omhoog. Net voordat ze helemaal aan het einde van de stam was verloor ze haar evenwicht en draaide ze naar rechts de boomstam af. Ze viel ook slowmotion, maar er was niks om aan vast te houden en viel compleet face forward een meter naar beneden de hoge bebossing in. Het was een hilarisch moment, echter met al die uitstekende takken en bebossing wist San nog niet of ze al in lachen kon uitbarste of dat Veer misschien echt iets pijnlijks was opgelopen. Veer lag nog geen 2 seconde op de grond en barste in een ontzettende lachbui uit. Het was allemaal prima goed afgelopen. Na te zijn bijgekomen van de lachbui klom Veer de boomstam weer op en klauterde laatste stukje omhoog. Met alleen een schrammetje op haar onderbeen (waar redelijk grote blauwe plek omheen zit) komt Veer er zeer goed vanaf. Terugdenkend aan dit moment levert ons nogsteeds een lachbui op.
De volgende dag in Sagada hebben we ons weer aan een hike gewaagd met maps.me. We wilden in eerste instantie een coffins-grot bezoeken, maar daar aangekomen moesten we perse een gids mee. Aangezien we de dag ervoor ook met alleen een gebrekkige maps.me onze weg hebben gevonden, vonden we dat we voldoende 'getraind' waren in de weg vinden en vonden een gids dus ook kansklare onzin. We besloten onze wandeltocht voort te zetten, maar dan een berg op. Vanaf daar prachtig uitzicht over de rijstvelden. Het was niet heel ver lopen dus besloten onze hike uit te bereiden naar een waterval. Deze was ongeveer 2u lopen. Tussendoor geluncht op een prachtig plekje midden in de bossen waar niemand te bekennen was en we genoten van de mooie dierengeluiden in de bossen. Daarna aangekomen bij de waterval bleken we daar ook een gids voor nodig te hebben. Het inhuren van deze gids is bizar duur voor een half uurtje lopen op een gewoon aangelegd pad waar je onmogelijk kan verdwalen (zelfs zonder maps.me ga je die waterval vinden...). We bedankten vriendelijk en zetten onze hike voort. We wandelenden een mooie route naar een meertje (wat eerder een modderpoel dan een meer te noemen was). Maar de wandelomgeving was prachtig en hebben super leuke wandeling gemaakt.
Sagada - Batad
Deze dag besloten we nog een mooie zonsopgang in Sagada mee te pakken voordat we de bus door naar het noorden namen. We begonnen om 4.30 te wandelen naar de bergtop, waar we dag ervoor overdag heen gelopen waren. Het was een hele bijzondere zonsopgang met een sea of clouds.
Na deze hike hadden we ons laatste lekkere-yoghurt-ontbijtje in ons hostel en vertrokken daarna met een jeepney verder naar het noorden. We moesten 2x overstappen (en bij de eerste overstap moesten we 4u wachten totdat de volgende jeepney vertrok, want die vertrekt pas als die vol zit....) We waren net optijd voor de laatste jeepney naar Batad, waar we heen wilden. Om ultiem sightseeing te kunnen doen onderweg bood de driver aan of we op het dak van z'n jeepney de 2 uur durende rit te maken. Zonder ook maar een enige seconde na te denken zeiden we vol overtuiging 'Jaaa!'. We klommen op het dak en konden op het reservewiel plaatsnemen, tussen alle bagage die mee ging naar dit 'best afgelegen' plaatsje. Allerlei aanvulling voor de mini-winkeltjes en hostels in Batad ging mee.
We werden aan het 'letterlijk' einde van de weg afgezet. Toen de weg stopte moesten we nog ongeveer half uur lopen naar de rijstvelden, waarnaast de hostels gevestigd zijn. Het was even hijgen en puffen want is echt warm hier en moesten verschillende trappen af (die bestaat uit allemaal ongelijke treden). We vonden leuk hostel waar we prachtig uitzicht hebben op een heleboel rijstvelden en bergen.
Batad
In Batad zijn we een volle dag gebleven. Die dag hebben we een verre hike gedaan, weer met onze personal guide 'maps.me'. Het was best een pittige hike door alle trappen die je tussen de rijstvelden op en af loopt. Maar wat een geweldig mooie uitzichten heb je dan. We hebben een grote ronde kunnen lopen en zijn onderweg nog in klein dorpje geweest om water bij te vullen, hier ook weer allemaal super vriendelijke mensen, echt zo leuk. Als afsluiter naar grote, hoge waterval geweest waar een boel water naar beneden kletterde. Afgetuigd na al het lopen van de vele trappen kwamen we tegen de avond weer aan bij ons hostel. Hier nog nachtje geslapen en de volgende morgen ging ons avontuur weer verder.
Op naar Baler
We hebben erg geprobeerd het een en ander te plannen en boeken in de Filipijnen, maar door de moeilijkheidsgraad van de keuzes is er veel uitstelgedrag aanwezig. (Korte keuze beschrijving: Liever naar zuiden voor snorkelen, scooter huren, eiland hoppen en meer eilanden zien, of surfen in Baler (in noordoosten) en dan naar zuiden, of lang in Baler blijven en veel dagen surfen. En welke eilanden dan zien in het zuiden? En met de boot heen of het vliegtuig? Dit zijn enkele van de dilemma's maar zijn er nogmeer. Zoveel keuzes te maken hiero hahah). We besloten de dag zelf om toch vanaf Batad naar Baler te gaan, echter door het late beslissen hebben we totaal niet uitgezocht hoe we daar konden komen. In Batad was geen wifi dus gingen op de bonnefooi met jeepney naar Banaue. Mensen probeerden ons een ritje naar een uitzichtpunt aan te smeren, want vanaf daar zou wel bus gaan. Yea right...? Dat geloofden we alles behalve dus gingen de namen van de bestemmingen op de jeepneys na en vonden een die wel op de route lag voor ons. Die beste driver wilde ons wel bij een plekje afzetten waar we de volgende bus richting ons plekje konden nemen. Er kwamen veel bussen langs en hebben nog geen 10 min hoeven wachten en konden weer verder. Die bus dumpte ons ook ergens onderweg uit waar we weer een volgende bus konden nemen naar onze bestemming. Er waren veel erg behulpzame mensen om ons heen die vertelden dat de bus pas om 19.30 zou gaan (was nog minstens 2.5u wachten). We besloten ons bij restaurantje langs de weg neer te zetten. Na ongeveer half uur te hebben gewacht reed er een mini-busje voorbij, waar een klein jongetje uit het raam riep: 'Baler, Baler'. 2 mannen zetten vol de sprint in met onze grote backpack in hun hand richting het mini-busje. Wij rennen er, zonder maar iets van te begrijpen, achteraan.
Baler
Onze tassen worden in geladen en we morgen plaatsnemen in een busje vol met familie die weekendje weg is geweest en weer terug gaat naar woonplaats 'Baler'. Mega geluk hebben we. Dit scheelde veel wachten en de rit ging ook veel sneller dan met gewone bus. We worden zelfs bij een hostel afgezet. Het hostel blijkt echt leukste hostel te zijn. Het is echt een surfershostel en alles is heel gezellig ingericht. Er is eigen keuken en krijgen 2-pers kamer aangewezen. Er is gelijk een goede klick met alle mensen die daar zijn. We zijn omringd met locals, zo ontzettend leuk. We besluiten iig 4 nachten te blijven.
De eerste dag in Baler zijn we voornamelijk ultiem aan het chillen. 2 van de locals nemen ons mee naar de grote supermarket waar we eten voor de komende dagen inslaan en daarna nog langs de markt voor verse groentes en fruit. De rit is gelijk al dikke gezelligheid, liggen continue in een duik van de mega hoede humor van de locals (achteraf blijkt een van de locals ook voor comedie show te werken, wat ons echt totaal niks verbaasd. Hij kan zoveel stemmetjes en zn natural grappen zijn hilarisch). Met volle handen gaan we terug maar het hostel.
Daarna gaan we in de tuin zitten en is iedereen beetje aan het relaxen en dutten en muziek maken. Zoals Ukelile, gitaar en zingen. Ook wij oefende nog paar akkoorden op de Ukelile. Heel erg leuk.
De namiddag gaan de locals nog surfen op strandje dichtbij, we worden uitgenodigd mee te gaan. De comedie-local (his name is TJ) kan ook surflessen geven dus boards worden op het dak van de auto geladen en we nemen onze eerste duik in de pacific sea, heerlijk. We oefenen beetje met surfen en het staan op het board lukt al redelijk snel (de juiste richting opgaan iets minder wat enigszins wat 'gevaarlijke' situaties voor de andere locals in het water heeft opgeleverd, oepss).
Na zonsondergang gaan we het water weer uit. Het was een super leuke eerste keer in de Filipijnen surfen. Prachtig uitzicht vanuit het water op de groene natuur om ons heen en de bergen op de achtergrond met de daarachter ondergaande zon. 'S avonds worden verschillende andere locals uitgenodigd om ook bij ons hostel te komen eten. Iedereen maakt iets en met z'n 12en eten we van een zeer gevarieerd lopend buffet. De achtertuin van het hostel is een super gezellige spot met een hangmat, een op de grond chillplekje en lange tafels met banken. De ultiem gezellie relaxte sfeer is zeer aanwezig, zoooo leuk!:)
De volgende dag staan we om 5.30 op en ontbijten met verse broodjes van de bakker naast het hostel. Daarna staan we toe te kijken hoe de surfboards op het dak van de auto geladen worden (we willen steeds zo graag helpen maar uiteindelijk staan we altijd meer in de weg dan dat we iets doen....). We rijden met z'n 5en (2 gidsen, waarvan een TJ is en hele goede vriend is geworden, de owner van het Surfarihouse hostel waar we verblijven en wij 2) naar een leuke surfspot met iets hogere golven dan de dag ervoor. We krijgen goede tips en op het board blijven staan gaat echt best goed. We genieten enorm van het surfen met de ontzettend veel gezelligheid erbij. Er is zo'n goede klick tussen ons 5en en iedereen heeft de dikste lol, zooo leuk.
Na ongeveer 4uur surfen zijn we helemaal uitgeteld en gaan we langs straattentje om 'HaloHalo' te eten, een filipijns tussendoortje dat bestaat uit allemaal kleine zoet hapjes zoals sweet potato, mais, cocosnoot snoepjes, andere gelly snoepjes etc en crunched ice en melk in een beker, echt heel erg lekker.
Als we weer bij hostel aankomen eten we met elkaar een lunch en daarna is het tijd voor siesta. Iedereen vind een lekker plekje om te dutten of te relaxen en rond 15u is het weer tijd om op te staan.
Surfen
De 3 volgende dagen gaan eigenlijk allemaal net zo, vroeg opstaan om te surfen, steeds weer op andere spot. Daarna siesta, daarna chillen, weer surfen of strandwandeling maken. En dat allemaal doen we met iig zn 4ren; TJ, owner van hostel en wij 2. We leren elkaar heel erg goed kennen en het is continue gezelligheid. Op ten top genieten.
Na 4 prachtige dagen is het tijd om weer verder te reizen. We vinden het lastig om deze gewelige spot te verlaten, maar willen wel ook graag het zuiden nog zien. Een dag voor vertrek uit Baler boeken we een boatticket naar Coron, 15u durende bootreis vanuit Manilla.
Na Baler gaan we met een super mega de luxe bus naar Manilla. In Manilla worden we door TJ in een dikke auto opgehaald vanaf het busstation (hij woont namelijk official in Manilla, maar is zeer regelmatig in Baler om te surfen. Hij vertrok dag eerder dan wij naar Manilla voor werk dus konden hem in Manilla weer zien, Vet leuk). Met TJ zijn we naar heerlijk restaurant geweest met Filipijns eten, was super lekker. Daarna nog gezellig biertjes gedaan in 'secret bar'. Bar zat achter een deur waarin stond alleen ingang voor bevoegd personeel. We liepen achter TJ aan naar binnen. Er zat stylisch ingerichte bar en waren paar mensen drankjes aan het doen. Zo ook wij. We hadden weer mega gezellige avond met alleenmaar de dikste lol en hilarische momenten. Later naar een goed hostel gebracht waar we nachtje doorgebracht hebben.
De volgende ochtend hebben we nog met z'n 3en in Manilla ontbeten en daarna weer het tijd om weer afscheid te nemen van TJ. We nemen een taxi naar de pier waar de boot vertrekt. We komen precies optijd aan en we worden door 5 verschillende mensen aangespoord om te rennen om de boot te halen. We zijn echt net op de boot en hij vertrekt (als we al op de boot zitten komen we er dan ook pas achter dat op de ticket staat dat je 4u vantevoren aanwezig moet zijn ipv 4 minuten, oepsss). It is all about the timing;)
De volgende dag vlogen we naar Manilla. We begonnen de dag bij een koffietent waar het bijkletsen begonnen (en niet meer te stoppen) was. Hierdoor moesten we ons nog bijna haasten naar het vliegveld. Echter toen we daar aankwamen bleek het vliegtuig enige vertraging te hebben..
In Manilla hadden we een hostel dichtbij het vliegveld geboekt omdat we de dag erna gelijk door wilden reizen met de bus naar het noorden. We kwamen rond 23u aan in Manilla en namen de taxi naar het hostel. Bij het hostel aangekomen, bleek het echt het meest ranzige, muffige, kleine en verlaten hostel ever te zijn. We hadden een 2 persoonskamer, waarvan het bed eerder een 1pers bed was dan een waar je samen in kon liggen. Ook was het super warm dus lagen lekker in ons (en elkaars) zweet te baden. Dan nog niet gesproken te hebben over de 'badkamer'. Dat was echt een stinkhol, met nog schijt van 10 jaar geleden van andere gasten in de hele pleepot. De douche durfden we niet aan te raken. Gelukkig verbleven we alleen die ene nacht en vertrokken optijd naar het busstation. We misten de eerste bus naar Baguio, dus namen een ontbijtje in een restaurantje bij het busstation en namen de bus om 10u.
We wilden in eerste instantie een nachtje in Baguio blijven en volgende dag met de bus naar Sagada vertrekken. Echter doordat de mobiel niet opgeladen was, was de wekker niet afgegaan en hebben we dus bus, (die om 6u vertrok) gemist.
We hebben een lekker dagje in Baguio geslenterd en de eerste echte indrukken van de Filipijnen opgenomen. Het zijn allemaal super lieve en hartelijke mensen en heel behulpzaam. We zijn goed op onze hoede, maar voelen ons wel super veilig hier. Zijn naar een gewelig nette, grote en verse groentemarkt geweest waar we boodschappen hebben gedaan voor het avondeten. Het hostel had namelijk een keukentje dus hebben zelf een lekkere groentepasta in elkaar geflanst.
De dag erna is het ons wel gelukt om optijd op te staan en zijn we met de bus naar Sagada vertrokken. Na een 5u durende busreis komen we in Sagada aan. Een heel schattig dorpje, waar we echt een geweldig leuk hostel vinden. Het heeft mooi uitzicht en hebben grote ruimte voor ons zelf. Beneden ruimte om te zitten en tassen te dumped en boven een ruime slaapplek (met ook super mooi uitzicht). Het huisje is helemaal van hout en ruikt lekker beetje naar sauna. De owner is een hele lieve vrouw die als ontbijt voor ons hele lekkere zelfgemaakte vruchtenyoghurt (met aarbeien, bossessen en frambosen uit eigen tuin) serveerde.
Sagada
In Sagada zijn we er met z'n 2en opuit gegaan en met maps.me hebben we verschillende routes om te hiken uitgestippeld. De eerste dag zijn we Mt Ampakaw opgelopen/opgeklommen. Het was een pittige wandeling, maar zo ontzettend mooi. We gebruikten maps.me, waar de route (globaal) op aangegeven stond. De navigatie kon af en toe niet vinden waar we waren en het pad was ook regelmatig ver te zoeken. Via verschillende touristische (om)wegen maakten we de tocht naar boven. We liepen langs rijstvelden, door kleine dorpjes, door bossen, door uitgestrekte velden met vanallerlei planten en hadden uitzichten op de bergen. Toen we de berg op waren namen we een rustpauze, waar we ultiem genoten van een prachtig uitzicht.
Na de pauze was het plan om de andere kant de berg weer af te lopen, richting een waterval. Echter het pad aan deze kant van de berg vinden was een nog grotere uitdaging. Door de vele op de grond liggende dennenaalden was het pas af en toe niet te vinden. Ook gleed San nog over deze naalden uit, en viel in slowmotion op haar kont, hilarisch om te zien. Maps.me had het er ook regelmatig erg lastig mee ons de juiste kant op te wijzen en enkele momenten dachten we hardop 'waar zijn we aan begonnen'. We stonden af en toe op een helling, omringd met allemaal dennenbomen en zonder ook maar een pad in de verste verte te bekennen. Zo liepen we wat verder omhoog en weer maar beneden, hopende dat onze navigatie ons weer zou vinden en de juiste kant op zou wijzen. We besloten weer een stukje omhoog te lopen de andere kant op, in de hoop daar een pad te zien liggen. Er lag een omgevallen boomstam, wat ideaal was I'm really gebruiken om in het hoge gras en bebossing een stuk omhoog te lopen. Veer, waarvan haar balans ver te zoeken is, liep voorop de boomstam op, omhoog. Net voordat ze helemaal aan het einde van de stam was verloor ze haar evenwicht en draaide ze naar rechts de boomstam af. Ze viel ook slowmotion, maar er was niks om aan vast te houden en viel compleet face forward een meter naar beneden de hoge bebossing in. Het was een hilarisch moment, echter met al die uitstekende takken en bebossing wist San nog niet of ze al in lachen kon uitbarste of dat Veer misschien echt iets pijnlijks was opgelopen. Veer lag nog geen 2 seconde op de grond en barste in een ontzettende lachbui uit. Het was allemaal prima goed afgelopen. Na te zijn bijgekomen van de lachbui klom Veer de boomstam weer op en klauterde laatste stukje omhoog. Met alleen een schrammetje op haar onderbeen (waar redelijk grote blauwe plek omheen zit) komt Veer er zeer goed vanaf. Terugdenkend aan dit moment levert ons nogsteeds een lachbui op.
De volgende dag in Sagada hebben we ons weer aan een hike gewaagd met maps.me. We wilden in eerste instantie een coffins-grot bezoeken, maar daar aangekomen moesten we perse een gids mee. Aangezien we de dag ervoor ook met alleen een gebrekkige maps.me onze weg hebben gevonden, vonden we dat we voldoende 'getraind' waren in de weg vinden en vonden een gids dus ook kansklare onzin. We besloten onze wandeltocht voort te zetten, maar dan een berg op. Vanaf daar prachtig uitzicht over de rijstvelden. Het was niet heel ver lopen dus besloten onze hike uit te bereiden naar een waterval. Deze was ongeveer 2u lopen. Tussendoor geluncht op een prachtig plekje midden in de bossen waar niemand te bekennen was en we genoten van de mooie dierengeluiden in de bossen. Daarna aangekomen bij de waterval bleken we daar ook een gids voor nodig te hebben. Het inhuren van deze gids is bizar duur voor een half uurtje lopen op een gewoon aangelegd pad waar je onmogelijk kan verdwalen (zelfs zonder maps.me ga je die waterval vinden...). We bedankten vriendelijk en zetten onze hike voort. We wandelenden een mooie route naar een meertje (wat eerder een modderpoel dan een meer te noemen was). Maar de wandelomgeving was prachtig en hebben super leuke wandeling gemaakt.
Sagada - Batad
Deze dag besloten we nog een mooie zonsopgang in Sagada mee te pakken voordat we de bus door naar het noorden namen. We begonnen om 4.30 te wandelen naar de bergtop, waar we dag ervoor overdag heen gelopen waren. Het was een hele bijzondere zonsopgang met een sea of clouds.
Na deze hike hadden we ons laatste lekkere-yoghurt-ontbijtje in ons hostel en vertrokken daarna met een jeepney verder naar het noorden. We moesten 2x overstappen (en bij de eerste overstap moesten we 4u wachten totdat de volgende jeepney vertrok, want die vertrekt pas als die vol zit....) We waren net optijd voor de laatste jeepney naar Batad, waar we heen wilden. Om ultiem sightseeing te kunnen doen onderweg bood de driver aan of we op het dak van z'n jeepney de 2 uur durende rit te maken. Zonder ook maar een enige seconde na te denken zeiden we vol overtuiging 'Jaaa!'. We klommen op het dak en konden op het reservewiel plaatsnemen, tussen alle bagage die mee ging naar dit 'best afgelegen' plaatsje. Allerlei aanvulling voor de mini-winkeltjes en hostels in Batad ging mee.
We werden aan het 'letterlijk' einde van de weg afgezet. Toen de weg stopte moesten we nog ongeveer half uur lopen naar de rijstvelden, waarnaast de hostels gevestigd zijn. Het was even hijgen en puffen want is echt warm hier en moesten verschillende trappen af (die bestaat uit allemaal ongelijke treden). We vonden leuk hostel waar we prachtig uitzicht hebben op een heleboel rijstvelden en bergen.
Batad
In Batad zijn we een volle dag gebleven. Die dag hebben we een verre hike gedaan, weer met onze personal guide 'maps.me'. Het was best een pittige hike door alle trappen die je tussen de rijstvelden op en af loopt. Maar wat een geweldig mooie uitzichten heb je dan. We hebben een grote ronde kunnen lopen en zijn onderweg nog in klein dorpje geweest om water bij te vullen, hier ook weer allemaal super vriendelijke mensen, echt zo leuk. Als afsluiter naar grote, hoge waterval geweest waar een boel water naar beneden kletterde. Afgetuigd na al het lopen van de vele trappen kwamen we tegen de avond weer aan bij ons hostel. Hier nog nachtje geslapen en de volgende morgen ging ons avontuur weer verder.
Op naar Baler
We hebben erg geprobeerd het een en ander te plannen en boeken in de Filipijnen, maar door de moeilijkheidsgraad van de keuzes is er veel uitstelgedrag aanwezig. (Korte keuze beschrijving: Liever naar zuiden voor snorkelen, scooter huren, eiland hoppen en meer eilanden zien, of surfen in Baler (in noordoosten) en dan naar zuiden, of lang in Baler blijven en veel dagen surfen. En welke eilanden dan zien in het zuiden? En met de boot heen of het vliegtuig? Dit zijn enkele van de dilemma's maar zijn er nogmeer. Zoveel keuzes te maken hiero hahah). We besloten de dag zelf om toch vanaf Batad naar Baler te gaan, echter door het late beslissen hebben we totaal niet uitgezocht hoe we daar konden komen. In Batad was geen wifi dus gingen op de bonnefooi met jeepney naar Banaue. Mensen probeerden ons een ritje naar een uitzichtpunt aan te smeren, want vanaf daar zou wel bus gaan. Yea right...? Dat geloofden we alles behalve dus gingen de namen van de bestemmingen op de jeepneys na en vonden een die wel op de route lag voor ons. Die beste driver wilde ons wel bij een plekje afzetten waar we de volgende bus richting ons plekje konden nemen. Er kwamen veel bussen langs en hebben nog geen 10 min hoeven wachten en konden weer verder. Die bus dumpte ons ook ergens onderweg uit waar we weer een volgende bus konden nemen naar onze bestemming. Er waren veel erg behulpzame mensen om ons heen die vertelden dat de bus pas om 19.30 zou gaan (was nog minstens 2.5u wachten). We besloten ons bij restaurantje langs de weg neer te zetten. Na ongeveer half uur te hebben gewacht reed er een mini-busje voorbij, waar een klein jongetje uit het raam riep: 'Baler, Baler'. 2 mannen zetten vol de sprint in met onze grote backpack in hun hand richting het mini-busje. Wij rennen er, zonder maar iets van te begrijpen, achteraan.
Baler
Onze tassen worden in geladen en we morgen plaatsnemen in een busje vol met familie die weekendje weg is geweest en weer terug gaat naar woonplaats 'Baler'. Mega geluk hebben we. Dit scheelde veel wachten en de rit ging ook veel sneller dan met gewone bus. We worden zelfs bij een hostel afgezet. Het hostel blijkt echt leukste hostel te zijn. Het is echt een surfershostel en alles is heel gezellig ingericht. Er is eigen keuken en krijgen 2-pers kamer aangewezen. Er is gelijk een goede klick met alle mensen die daar zijn. We zijn omringd met locals, zo ontzettend leuk. We besluiten iig 4 nachten te blijven.
De eerste dag in Baler zijn we voornamelijk ultiem aan het chillen. 2 van de locals nemen ons mee naar de grote supermarket waar we eten voor de komende dagen inslaan en daarna nog langs de markt voor verse groentes en fruit. De rit is gelijk al dikke gezelligheid, liggen continue in een duik van de mega hoede humor van de locals (achteraf blijkt een van de locals ook voor comedie show te werken, wat ons echt totaal niks verbaasd. Hij kan zoveel stemmetjes en zn natural grappen zijn hilarisch). Met volle handen gaan we terug maar het hostel.
Daarna gaan we in de tuin zitten en is iedereen beetje aan het relaxen en dutten en muziek maken. Zoals Ukelile, gitaar en zingen. Ook wij oefende nog paar akkoorden op de Ukelile. Heel erg leuk.
De namiddag gaan de locals nog surfen op strandje dichtbij, we worden uitgenodigd mee te gaan. De comedie-local (his name is TJ) kan ook surflessen geven dus boards worden op het dak van de auto geladen en we nemen onze eerste duik in de pacific sea, heerlijk. We oefenen beetje met surfen en het staan op het board lukt al redelijk snel (de juiste richting opgaan iets minder wat enigszins wat 'gevaarlijke' situaties voor de andere locals in het water heeft opgeleverd, oepss).
Na zonsondergang gaan we het water weer uit. Het was een super leuke eerste keer in de Filipijnen surfen. Prachtig uitzicht vanuit het water op de groene natuur om ons heen en de bergen op de achtergrond met de daarachter ondergaande zon. 'S avonds worden verschillende andere locals uitgenodigd om ook bij ons hostel te komen eten. Iedereen maakt iets en met z'n 12en eten we van een zeer gevarieerd lopend buffet. De achtertuin van het hostel is een super gezellige spot met een hangmat, een op de grond chillplekje en lange tafels met banken. De ultiem gezellie relaxte sfeer is zeer aanwezig, zoooo leuk!:)
De volgende dag staan we om 5.30 op en ontbijten met verse broodjes van de bakker naast het hostel. Daarna staan we toe te kijken hoe de surfboards op het dak van de auto geladen worden (we willen steeds zo graag helpen maar uiteindelijk staan we altijd meer in de weg dan dat we iets doen....). We rijden met z'n 5en (2 gidsen, waarvan een TJ is en hele goede vriend is geworden, de owner van het Surfarihouse hostel waar we verblijven en wij 2) naar een leuke surfspot met iets hogere golven dan de dag ervoor. We krijgen goede tips en op het board blijven staan gaat echt best goed. We genieten enorm van het surfen met de ontzettend veel gezelligheid erbij. Er is zo'n goede klick tussen ons 5en en iedereen heeft de dikste lol, zooo leuk.
Na ongeveer 4uur surfen zijn we helemaal uitgeteld en gaan we langs straattentje om 'HaloHalo' te eten, een filipijns tussendoortje dat bestaat uit allemaal kleine zoet hapjes zoals sweet potato, mais, cocosnoot snoepjes, andere gelly snoepjes etc en crunched ice en melk in een beker, echt heel erg lekker.
Als we weer bij hostel aankomen eten we met elkaar een lunch en daarna is het tijd voor siesta. Iedereen vind een lekker plekje om te dutten of te relaxen en rond 15u is het weer tijd om op te staan.
Surfen
De 3 volgende dagen gaan eigenlijk allemaal net zo, vroeg opstaan om te surfen, steeds weer op andere spot. Daarna siesta, daarna chillen, weer surfen of strandwandeling maken. En dat allemaal doen we met iig zn 4ren; TJ, owner van hostel en wij 2. We leren elkaar heel erg goed kennen en het is continue gezelligheid. Op ten top genieten.
Na 4 prachtige dagen is het tijd om weer verder te reizen. We vinden het lastig om deze gewelige spot te verlaten, maar willen wel ook graag het zuiden nog zien. Een dag voor vertrek uit Baler boeken we een boatticket naar Coron, 15u durende bootreis vanuit Manilla.
Na Baler gaan we met een super mega de luxe bus naar Manilla. In Manilla worden we door TJ in een dikke auto opgehaald vanaf het busstation (hij woont namelijk official in Manilla, maar is zeer regelmatig in Baler om te surfen. Hij vertrok dag eerder dan wij naar Manilla voor werk dus konden hem in Manilla weer zien, Vet leuk). Met TJ zijn we naar heerlijk restaurant geweest met Filipijns eten, was super lekker. Daarna nog gezellig biertjes gedaan in 'secret bar'. Bar zat achter een deur waarin stond alleen ingang voor bevoegd personeel. We liepen achter TJ aan naar binnen. Er zat stylisch ingerichte bar en waren paar mensen drankjes aan het doen. Zo ook wij. We hadden weer mega gezellige avond met alleenmaar de dikste lol en hilarische momenten. Later naar een goed hostel gebracht waar we nachtje doorgebracht hebben.
De volgende ochtend hebben we nog met z'n 3en in Manilla ontbeten en daarna weer het tijd om weer afscheid te nemen van TJ. We nemen een taxi naar de pier waar de boot vertrekt. We komen precies optijd aan en we worden door 5 verschillende mensen aangespoord om te rennen om de boot te halen. We zijn echt net op de boot en hij vertrekt (als we al op de boot zitten komen we er dan ook pas achter dat op de ticket staat dat je 4u vantevoren aanwezig moet zijn ipv 4 minuten, oepsss). It is all about the timing;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
