Sanne: Bangkok

Aangezien we vroeg in Bangkok waren aangekomen had ik vrijwel de hele dag nog. Ik ben naar hetzelfde hostel gelopen als we met zijn drieën hadden geslapen. Een heerlijk hostel, tien minuutjes van kao Sarn road en naast de rivier. Na een heerlijke Chill sessie met uitzicht op de rivier en de nep krokodil (geen idee wat voor dier het is want iedereen zegt iets anders) die steeds erg dichtbij kwam ben ik naar wat pho gelopen. Dit is een enorme tempel in bangkok. Ik heb hier redelijk wat tijd doorgebracht en ben nog geïnterviewd door twee studenten die hun engels moesten oefenen. Heel erg gezellig. Savonds sloeg de vermoeidheid in van alle dagen vroeg opslaan en laat naar bed dus Heb ik heerlijk een filmpje gekeken in bed. De volgende dag werd ik optijd wakker en besloot ik naar de weekendmarkt te lopen. Een heerlijke wandeling door bangkok van tien kilometer lang. Het is zo'n rare stad. Op het ene moment zie je de grootste en mooiste gebouwen en 1 straat verder ben je in een soort van krottenwijk. De weg was trouwens echt prachtig. Ook langs een soort van parkje waar dezelfde nepkrokodillen waren. Toen ik bijna bij de markt was stopte er een politieagent naast me die me vroeg waar ik heen ging. De agenten in thailand schijnen enorm corrupt te zijn en bijna het grootte gevaar voo een toerist. Ik zei dst ik naar de weekendmarkt ging. Hij zei dst ik achterop moest springen op zijn veel te mooie luxe politiemotor. Ik zag hrt eigenlijk niet zo zitten dus probeerde zijn aanbod lieveling af te wijzen (ondanks dat die motor er wel echt gaaf uit zag) rn hem te vertellen dat ik wle kpn lopen. Hij drong aan e uiteindelijk zei een man (die naast ons wachten bij het stoplicht) dat die politieagent het goed bedoelde en ik er niet voo hoefde te betalen. De agent keek wat nors uit zijn ogen maar knikte uiteindelijk toch rn ik stapte op. De lieve man bleef lekker achter me rijden en ik probeerde maar een lief gesprek mrt die agent aan te knopen zodat ie me niet zou oplichten. Ik werd twee straten verder door de beste agent afgezet, bij de markt en vriendelijk uitgezaaid. Nadat ik even pp het terras wat heb gedronken om bij te komen van de wandeltocht ben ik de markt op gegaan. Het was eht gigantisch. 1001 steegjes en straattentjes. Alles wat gescheiden: daar haalde je zeepjes, daar kleren, aan de andere kant huisdieren en nog iets verderop eten. Echt alles wat je ongeveer kan bedenken was er te koop. Het was echt heel leuk maar ook echt Mega druk. Tussendoor ben ik even in het park gaan zitten wst erachter was om bij te komen van de drukte. Uiteindelijk ben ik met de bus terug gegaan naar kao Sarn road waar ik nog even door ben gaan shoppen. Savonds heb ik met mensen van het hostel heerlijk gegeten en drankjes gedaan. Super gezellig!
De dag erna wilde ik graag naar het nationaal museum van bangkok! Ik ben daar braaf optijd heen gelopen maar helaas bleek het dicht te zijn op maandag. Er waren drie gebouwen open die ik wel heb bezocht. Een was helemaal in het teken van de koning. Heel veel foto's en filmpjes. Ontzettend leuk om te zien. Verder waren er in een ander gebouw nog allemaal voertuigen te vinden waar de koning of de urn van de koningen mee was gedragen. Ook heel vet. Daarna ben ik naar een museum gegaan, puur omdat mijn ouders daar graag heen wilde maar niet heen waren geweest. Het Jim Thompson museum. Waarschijnlijk kent iedereen  weer dit figuur behalve ik. De tocht daarheen was al een hele opgave opzich. Eerst moest ik een pondje nemen naar de andere kant van de rivier, omdat vanaf daar de taxi boot vertrok. Aan die kant van de rivier heb ik een thais meisje gevraagd of ze wist hoe ik bij dst hele museum moest komen. Ze vertelde me waar ik het best kom uitstappen en hoe ik verder moest reizen. Ik raakte met haar aan de praat. Heel leuk meisje wat op de universiteit zit en een engelse lerares wil worden in het dorp waar ze vandaan komt, om de kinderen daar een kans te geven voor een goeie baan.  De boot taxi was zoals altijd weer goed vol. Ik stapte uit bij het laatste station waar ik de skytrain nam. Echt geweldige dingen zijn dat. Toen we Chris ophalen van het vliegveld zaten we in ren andere skytrain. Je hebt echt het gevoel dst. Je een mini reis door de toekomst maakt. Je hebt het gevoel dst je tussen alle hoge gebouwen in zweeft. Echt heel vet. Ik stapte uit bij een gigantisch groot winkelcentrum. Echt belachelijk.  Het deed me denken aan parijs en Londen met allerlei veel te dure merken.  Voordat je ban de een naar de andere kant was gelopen was je 15/20 minuten verder en dan ook nog eens vier verdiepingen hoor. Ik keek mijn ogen uit. Chocolaatjes voor 30 euro en dst soort gekkigheid. Daarna langs een klein riviertje gelopen naar het museum. Echt heel mooi. Super schattige route. Het museum was weinig interessant qat mij betreft maar dat komt misschien ook omdat ik geen idee had waar ik nu eigenlijk naar keek. Wel schattige huisjes en ik gok dat die beste man architect is (sorru papa ik heb het niet opgezocht achteraf) daarna ben ik met de skytrain terug gegaan richting de ambassade van myanmar om mijn paspoort op te halen. Nog een geweldig park gezien vanuit de skytrain. In mijn gedachte dus ooo nog even in New York geweest en central park gezien!  Geweldig.  Ik was een halfuur voordat de ambassade open ging aanwezig, maar toen ik binnenkwam stond er al een hele rij met schoenen voor het loket.. schoenen? Ja schoenen. Zodat al doe mensen lekker konden zitten en zodra het loket open ging ze naar hun schoenen konden sprinten als een soort beesten om als eerste aan de beurt te zijn. Erg vermakelijk om naar te kijken trouwens. Nadat ik mijn paspoort met visum terug had gekregen ben ik opzoek gegaan naar een koffientenje aangezien ik redelijk moe was. Jk was even vergeten dat ik in de duurste wijk ban bangkok was beland en de koffie dus onbetaalbaar duur was. Ik ben nog een hotel wat er goedkoop uitzag ingerend omdat ik zo nodig moest plassen. Echy veel te lux ding. Toen ik de deur open deed baalde ik al van mijn beslissing maar ik mocht er we even naar de wc. Ik probeerde te klikken op het knopje war op een doorspoel knop bleek maar het werkte niet. Naast de wc zat een soort van kraan die je open kpn draaien en in deze landen kan dat ook de manier van doorspoelen zijn. Ik draaide de kraan open en keek met verbazing hoe er uit de wc een soort van stokje kwam. Helaas bleek het een veel ye luxe bumbgun te zien die mijn hele broek en t shirt heeft natgespoten haha. Alsof het allrmaal niet ongemakkelijk genoeg was In dat dure hotel leek het nu ook nog eens of ik in mijn broek geplast had. Gelukkig droogde het buiten snel. In de boot terug had ik een prachtige zonsondergang. Echt een gelukje. Savonds kampte ik met een goeie hoofdpijn dus ben ik redelijk vroeg naar bed gegaan. Helaas moest ik daarom de volgende dag mijn tas inpakken. Om 12 uur werd ik opgehaald  om met een busje naar het vliegveld te worden gebracht.  Op dit moment sta ik in een intens lange rij en heb ik de tijd om de blogs te schrijven! Dat is weer een voordeel. Ik ben benieuwd hoe mijn tripje in myanmar word. Ik kijk er iig heel erg naar uit! Wifi schijnt schaars te zijn in myanmar dus als jullie denken dat ik vermist ben, dat zal allemaal wel meevallen:)

Dikke knuffels van mij